tikanlı

sif.

1. Tikanı olan (bax tikan 1-ci mənada). Tikanlı bitkilər. – Alağa – qərənfil, yovşana – reyhan; Tikanlı qanqala – gül desəm olmaz. Aşıq Şəmşir. Aydın tikanlı kollar arasından çıxıb, sinədolusu rahat nəfəs aldı. H. Seyidbəyli.

2. Üzərində tikanlar olan. <Şeyda Fəridəyə:> İndi bizim bağla sizin bağ arasında tikanlı məftildən qara bir çəpər var. Ə. M..

3. məc. Qəlbə, ürəyə toxunan; acı, ağır, zəhərli, qaba, kobud. Lakin Rüstəm kişi <Şirzadın> gözlərində bu sözləri oxumadı; orada yalnız tikanlı bir ifadə gördü. . M. İ..

4. Tıxlı. Tikanlı balıq.